1765, straatgevel 1892
Op initiatief van de Abdij van Averbode werd in 1765 op de plek van de 17e-eeuwse ‘Weem’ deze voorname pastoorswoning gebouwd. Deze abdij leverde sinds de 13e eeuw alle pastoors van de Sint Martinuskerk en had dus een belangrijke vinger in de pap.
Het pand had aanvankelijk de uitstraling van een voornaam stadspaleis: een hoofdgebouw met zijvleugels aan een voorplein. Dit voorplein werd in 1892 dichtgezet. De oorspronkelijke poort bleef bewaard.
Pastoorshoeve
Weem is een woord dat overgeleverd is uit de middeleeuwen. Een van de betekenissen is pastorie. In de late Middeleeuwen wordt in Venlo gesproken over de pastoershoeve. De woning van de pastoor was een stadsboerderij met een erf, grote tuin en tiendschuur. In de loop van de eeuwen is De Weem steeds aangepast aan de eisen van de tijd en de wensen van de bewoners. De pastoorswoning is echter altijd op dezelfde plek blijven staan. Naast de Sint-Martinuskerk en aan de chique Grote Kerkstraat. Op een steenworp afstand lag het verblijf van de heren van Gelre, het Prinsenhof.
Bestuurscentrum
De Weem is nu de woning van de deken van Venlo en het bestuurscentrum van de parochie. De gevel aan de Grote Kerkstraat dateert van 1892. Bij die uitbreiding is de bestaande hardstenen poort uit 1765 ingepast in de nieuwe gevel. Erachter en aan het zicht onttrokken ligt de oorspronkelijke pastorie. De bouw ervan was in begin 1764 gestart en nam anderhalf jaar in beslag. Elementen uit het achttiende-eeuwse interieur zijn bewaard gebleven.
Art Nouveau
In het begin van de vorige eeuw is aan de achterzijde een tuinkamer toegevoegd met prachtig glas-in-lood in de stijl van Art Nouveau.
Je raakt niet uitgekeken in Venlo
Beluister het fragment
Het verhaal van De Weem